Vruchten van gastvrijheid

Een greep uit onze belevenissen van de afgelopen dagen:

Gisteravond zaten we met zeventien mensen in een snackbar op de Dordtselaan. We bestelden verschillende soorten ‘Hollandse specialiteiten’ zoals kroket, frikadel en kapsalon die dankbaar naar binnen werden gewerkt. Voordat we begonnen met eten zongen we met zeventien man sterk een Taizé klassieker terwijl iedereen vreemd opkeken. Ik raakte hierdoor in gesprek met een Afghaanse medewerker over God, Islam en Christendom.

Sinds afgelopen zaterdagavond eindigen we onze dag met de tien a vijftien mensen die dan nog wakker zijn in mijn keuken (10 m2). We zingen een lied, zijn stil en bidden. Mooi als ik me bedenk dat we uit vijf verschillende landen komen en uit minstens zoveel verschillende kerken.

Zondagavond word ik gebeld door een meisje dat Engels spreekt met de vraag of wij misschien de volgende ochtend een ontbijt kunnen regelen voor vijftien polen die in een kerk overnachten. Ze geeft me een buitenlands nummer, ik bel het, maak een afspraak en de volgende dag om 08:15 zitten er vijftien mensen extra aan tafel. Een kleine moeite waar we veel Poolse dankbaarheid voor terug krijgen.

Vandaag begint de invasie van de 30.000 jongeren. Bidden jullie mee voor een veilige aankomst en voor de geestelijke groei voor al deze broers en zussen in Jezus?

Het avontuur van gastvrijheid

Afgelopen woensdagmiddag werd ik gebeld door een zekere zuster Beb: ´Timo, zou jij misschien deze donderdag al iemand kunnen ontvangen? Hij heet Mario en komt vanuit Taizé om mee te helpen bij de voorbereiding.´ ´Uuh, ja, is goed!´ Die volgende avond stond hij op de stoep om 20:00 na een reis van elf uur. Mario (zie foto) is een Duitse jongen van 19 die een jaar lang in het Franse klooster Taizé verblijft. Hij is uit zijn drukke leventje gestapt om de tijd te nemen voor zichzelf en zijn zoektocht naar God. Een rationele en pragmatische jongen – typisch voor onze oosterburen – die in Taize rust en eenvoud heeft leren toepassen in zijn leven met God. Mario is de eerste van de 17 jongeren die vanaf zaterdag de 25^e ons hele huis zullen bezetten. De Europese jongerenontmoeting 2010 is in aantocht! 30.000 jongeren komen uit heel de wereld tussen 28 december en 1 januari bij elkaar in Rotterdam.

De reacties op dit gebeuren zijn verschillend. Veel mensen zijn enthousiast over de levenswijze van de 120 monniken uit het kleine dorpje Taizé. Vreemd dat zo´n kleine gemeenschap duizenden jongeren per jaar aantrekt: wat moeten de jongeren van tegenwoordig met stilte, eenvoud en gebed? Volgens mij heeft dit alles te maken met wat velen van ons missen: stilte, eenvoud en gebed. Daarbij is gastvrijheid ook een belangrijk element in Taizé wat maakt dat jongeren zich welkom voelen. Stilte, eenvoud, gebed en gastvrijheid: vier, in deze tijd, revolutionaire levensthema´s waarvan Taizé ons een voorbeeld geeft.

Een andere reactie hoorde ik vanochtend van iemand na de kerkdienst: ´De boodschap van Taizé is onduidelijk en laat te veel ruimte over aan verkeerde interpretatie van God.´ Wie alles en iedereen ontvangt en geen voorwaarden of regels stelt, heeft inderdaad het risico verkeerd te worden begrepen. En dan de stilte: wat als het belangrijkste gedeelte van een kerkdienst de stilte is? In de stilte kun je bijvoorbeeld ook denken aan een paarse olifant.

Kortom, jullie zijn allemaal van harte welkom om tussen de 28^e en 1^e in Rotterdam te komen kijken en deel te nemen aan de diensten in de AHOY, ´s middags en ´s avonds. Mijn huis staat open! Hoe meer mensen, hoe groter het avontuur van de gastvrijheid – en des te groter de rotzooi.

PS. Check www.taize.fr/nl voor meer informatie en het volledige programma.