zondag 24 januari 2010

Een nieuw avontuur

Het is meer dan eens door me heen gegaan: ‘Ik zou mijn vrienden en familie meer op de hoogte willen houden van wat ik mee maak.’ Die gedachte heeft me nu in ieder geval weer aan het typen gezet. Door te delen wat ik meemaak, weet ik dat er letterlijk met me ‘mee-geleefd’ wordt en sommigen zullen dat hopelijk ook doen door mee te bidden. Tegelijk hoop ik dat iets laat zien van Diegene waar mijn leven om draait: Jezus Christus.

Afgelopen vrijdag heb ik overlegd met de buurtwerker over kinderwerk in onze wijk. Ik wist al een tijdje dat de kinderwerkster die er tot voor kort was om speelgoed uit te lenen en contact te leggen met de kinderen zou gaan vertrekken. ‘Wat is er geregeld om haar te vervangen?’ was mijn vraag aan hem een week daarvoor toen ik hem belde. Hij had die dag juist te horen gekregen dat er nog niet concreets was geregeld. ‘Wat als ik iets organiseer voor de kinderen? Al is het maar voor één dag in de week?’ reageerde ik op zijn verhaal. Hij zei: ‘stel een plan op en dan kijken we verder’. Daar zat ik dan vrijdag, te praten over kinderen en de noodzaak om voor hen iets te betekenen. Vooral de kinderen die door ‘gedrag of omstandigheden buiten de bood vallen’ om zo maar te zeggen. Hij was enthousiast, maar moest nog gaan navragen of de ruimte die we op het oog hebben beschikbaar is.
Zo’n twee jaar geleden liep ik al met dergelijke ideeën rond. Meerdere keren heb ik erover gebeden, met God overlegt en me afgevraagd of ik er zelf aan toe was. En nu lijkt het zover: het lijkt erop dat Jezus me mee neemt in een nieuw avontuur. Daar Hij is namelijk wel van.

Sinds afgelopen zomer heb ik een nieuw dagboek en daarop de woorden ‘kom, volg Mij, Ik maak..’ daarop gezet. Deze woorden zegt Jezus tot een tweetal vissers. Vandaag nog klinken die woorden door de wereld. Terwijl Hij me uitdaagt om te leven in verbondenheid met een Almachtig God, verzekert Hij me er tegelijkertijd van dat Hij ‘maakt’. Je moest eens weten hoe ik vroeger was: mijn leven draaide om mijzelf en ik was onzeker. Niet dat ik daar nu vanaf ben, integendeel, ik kan nog steeds erg onzeker zijn en heb verschillende tegenstrijdige motieven. 'Kom, volg Mij, Ik maak...' hoor ik Hem geduldig, liefdevol en beslist zeggen. Daarom ben ik op weg gegaan, gegrepen door Gods liefde achter deze Jezus aan naar onbekend gebied. Terwijl ik onderweg ben, kleine stapjes neem, ‘maakt’ Hij me. En wonderlijk genoeg maakt Hij iets moois van dit gewone mensenleven en horen daar de avonturen en de stappen in het onbekende bij. Fantastisch toch?!




Dingen die ik samen met (jo)u aan God wil voorleggen:
- Ben blij met alle zegen: mijn plek in Rotterdam, jongerenwerk, toffe collega’s, liefdevolle vrienden en familie.
- De nieuwe deur die lijkt open te gaan: kinderwerk in de wijk. Ik ben benieuwd naar Uw nieuwe avontuur en vertrouw het aan U toe.
- Help me om in alle drukte en (nieuwe) bezigheden niet het belangrijkste uit oog te verliezen: mijn eenvoudige liefde voor U.